Jeśli rozważasz zastosowanie leczenia miejscowego w swojej łuszczycy, możesz zastanawiać się nad leczeniem łuszczycy odwróconej. Opcje leczenia łuszczycy odwróconej obejmują sterydy o niskim stężeniu, intertrigo i fototerapię. Chociaż wszystkie te choroby mają ten sam wygląd, są różnie leczone. Właściwą diagnozę może postawić dermatolog. Jednakże, metody leczenia wymienione poniżej mogą być dobrym wyborem dla Twojego konkretnego schorzenia.
Intertrigo
Główne leczenie łuszczycy typu intertrigo skupia się na utrzymywaniu skóry dotkniętej chorobą w czystości, suchości i chłodzie. W razie potrzeby leczenie może również obejmować antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze. Jednak podstawowa przyczyna intertrigo pozostaje nieznana. Jeśli masz łuszczycę międzypalcową, Twój lekarz prawdopodobnie najpierw będzie chciał wykluczyć infekcję grzybiczą.
Diagnoza łuszczycy międzypalcowej jest zwykle stawiana na podstawie cech klinicznych. W zależności od rodzaju zmiany międzypalcowej, może ona wskazywać na zakażenie pierwotne lub wtórne. Zakażenia mogą wystąpić w wyniku tarcia przeciwległych powierzchni skóry i mogą być klasyfikowane na podstawie badania histologicznego. Badanie skóry zmienionej chorobowo za pomocą lampy Wooda jest często stosowane w celu odróżnienia erytreozy od wtórnych zakażeń bakteryjnych i grzybiczych.
Pomimo, że leczenie łuszczycy międzytrądzikowej nie rozwiązuje problemu przyczyn leżących u jej podłoża, może pomóc w złagodzeniu objawów. Zapalenie jest częstym objawem łuszczycy międzypalcowej. Istnieje kilka przyczyn intertrigo. Podstawowe zakażenie bakteryjne i grzybicze jest zwykle spowodowane ocieraniem się skóry o skórę. Zakażenia tego typu mogą rozprzestrzeniać się po całym organizmie i powodować poważne powikłania.
Prewencja ma zasadnicze znaczenie w zapobieganiu nawrotom intertrigo. Jeśli masz intertrigo, pamiętaj o dokładnym osuszeniu się po prysznicu. Pokrywanie suchej skóry jest dobrym sposobem na zminimalizowanie tarcia. Należy również nosić luźne ubrania i oddychające tkaniny. Unikaj ciasnych i nylonowych ubrań i staraj się zmniejszyć swoją wagę. Radzenie sobie z objawami jest tak proste, jak utrzymywanie skóry w czystości i suchości.
Łuszczyca międzypalcowa jest formą zapalenia w górnych warstwach skóry. Zainfekowana skóra staje się czerwona, różowa lub brązowa, a czasami ma nieprzyjemny zapach. Dotyka wielu tych samych obszarów, co łuszczyca odwrócona. Komórki skóry w dotkniętych chorobą obszarach skóry rosną zbyt szybko. Ten nadmiar komórek skóry może prowadzić do wtórnych zakażeń. W tych miejscach mogą gromadzić się grzyby Candida, bakterie i inne mikroorganizmy.
Niskie stężenie sterydów
Mimo że miejscowe leki sterydowe są ogólnie bezpieczne, należy je stosować z zachowaniem ostrożności. Pacjenci powinni unikać okolic narządów płciowych i twarzy, a także bandaży i fałdów skórnych, ponieważ mogą one zwiększać siłę działania tych leków. Ważne jest również, aby przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania. Sterydy o niskim stężeniu mogą pomóc w leczeniu łagodnej łuszczycy.
Inną opcją leczenia jest syntetyczna witamina D, którą można znaleźć w produktach takich jak Dovonex i vertical. Chociaż dokładny mechanizm działania jest niejasny, wiadomo, że ma ona działanie przeciwzapalne i antyproliferacyjne. Miejscowe kremy i płyny steroidowe są dostępne bez recepty. Nowsze preparaty są dostępne w postaci pianek i roztworów.
Preferowany wynik leczenia jest inny dla każdego pacjenta i zależy od indywidualnej tolerancji i preferencji. Rozsądnym celem dla pacjentów jest minimalne lub żadne zajęcie skóry, co można osiągnąć dzięki dobrze tolerowanemu schematowi leczenia. Ponadto, panel ekspertów ds. łuszczycy, zwołany przez National Psoriasis Foundation, określił zadowalający odsetek odpowiedzi na leczenie łuszczycy plackowatej po trzech miesiącach leczenia. Docelowy wskaźnik odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy wynosi 1% całkowitej powierzchni ciała.
Jedną ze skutecznych kombinacji steroidów o małej sile działania jest takrolimus w maści 0,1%. Wykazano, że jest ona bardziej skuteczna niż placebo w usuwaniu zmian i poprawie ogólnego stanu zdrowia pacjentów. W niedawno przeprowadzonym badaniu u większej liczby pacjentów z łuszczycą plackowatą niż w przypadku placebo stwierdzono doskonałą poprawę. Chociaż te dwa produkty mogą być równie skuteczne, wiążą się z ryzykiem.
Fitoterapia
Nie ma powszechnie przyjętej metody fototerapii łuszczycy odwróconej, a sposoby leczenia różnią się w zależności od ośrodka. Zazwyczaj fototerapię UVB stosuje się trzy razy w tygodniu przez sześć do ośmiu tygodni lub do czasu, gdy stan zdrowia przestanie się pogarszać. Efekty uboczne mogą obejmować ból głowy, zaczerwienienie i swędzenie, ale zazwyczaj są krótkotrwałe. Leczenie może również zwiększyć wrażliwość na słońce, a u niektórych pacjentów może wystąpić rak skóry.
Jeśli cierpisz na łuszczycę odwróconą, wysypka na Twoim ciele jest często mniejsza i bardziej błyszcząca niż wysypka występująca w przypadku łuszczycy plackowatej. Plamy te są często podrażnione, swędzące, a czasem błyszczące. Choroba może również rozwinąć się w miejscach, które pierzchną lub fałdują się. Ważne jest, aby szukać leczenia u dermatologa, ponieważ trudno jest leczyć tę chorobę bez powodowania dalszych uszkodzeń.
W najnowszej fazie badania fototerapia dużymi dawkami promieniowania UV-B jest testowana w leczeniu opornych na leczenie zmian łuszczycowych. Leczenie to może również zmniejszyć zapotrzebowanie na terapię ogólnoustrojową, ponieważ działa ono tylko na zmiany, a nie na otaczającą je zdrową skórę. Ponadto fototerapia wysokimi dawkami promieniowania UV-B przynosi wiele korzyści, w tym zmniejsza ryzyko fotostarzenia się skóry i zapobiega rakowi skóry.
Oprócz fototerapii pacjenci mogą również otrzymywać leki ogólnoustrojowe, takie jak kortykosteroidy i kremy miejscowe. Miejscowe sterydy i promienie UVB okazały się skuteczne w niektórych przypadkach, ale brakuje badań dotyczących konkretnego leczenia. Ponadto pacjenci mogą być poddawani śródskórnym wstrzyknięciom kwasu salicylowego, który ma działanie keratolityczne. Należy jednak pamiętać, że przepisywanie kwasu salicylowego razem z miejscowymi sterydami może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych lub zakłócić przestrzeganie zaleceń.
Leczenie miejscowe
Leczenie miejscowe łuszczycy odwróconej jest dostępne w wielu formach, od kremów po leki doustne. We wczesnym stadium choroby należy skupić się na kontrolowaniu choroby i zminimalizowaniu liczby zaostrzeń. Nie ma lekarstwa na łuszczycę, więc leczenie koncentruje się na kontrolowaniu objawów. Niektórzy pacjenci dobrze reagują na fototerapię, która wykorzystuje sztuczne światło (UVB) do spowolnienia produkcji komórek skóry. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie obejmuje serię zabiegów podawanych dwa do trzech razy w tygodniu przez sześć do ośmiu tygodni.
Łuszczyca odwrócona jest szczególnie trudna do leczenia, częściowo ze względu na wrażliwą skórę fałdów skórnych. Problem pogłębia fakt, że niektóre leki stosowane miejscowo mogą powodować działania niepożądane, a nawet zaostrzać przebieg choroby. Oprócz łagodzenia objawów, leczenie miejscowe musi obejmować leczenie podłoża łuszczycy i wszelkich towarzyszących jej zakażeń. Oznacza to, że lekarz musi leczyć zarówno chorobę podstawową, jak i wszelkie towarzyszące jej infekcje, zanim przepisze leczenie miejscowe łuszczycy odwróconej.
Innym rodzajem leczenia miejscowego łuszczycy odwróconej jest smoła węglowa. Stosuje się ją samodzielnie lub w połączeniu z miejscowo stosowanymi sterydami. Sterydy, najczęstsza forma leczenia łuszczycy, zmniejszają reakcje zapalne skóry i zapobiegają powiększaniu się blaszek miażdżycowych. Sterydy o niskim stężeniu są zwykle przepisywane osobom o wrażliwej skórze, ponieważ mogą powodować jej ścieńczenie. Dostępne są również środki antyseptyczne, które można stosować w leczeniu miejscowym łuszczycy odwróconej. Należą do nich chloroksylenol i chlorheksydyna.
Mimo że łuszczyca odwrócona nie jest chorobą dziedziczną, może być wywołana przez pewne czynniki, takie jak nadmierny kontakt skóry ze skórą, np. tarcie, pewien rodzaj infekcji lub osłabiony układ odpornościowy. Poza genetyką, inne czynniki mogą przyczynić się do łuszczycy odwróconej, w tym ciąża i nadmierna waga.
NSAIDs
Mimo, że NLPZ są skuteczne w leczeniu stanów zapalnych wywołanych przez łuszczycę, niektórzy ludzie odkryli, że mogą one pogorszyć stan. Jeśli przyjmujesz leki z grupy NLPZ w związku z łuszczycą, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Zmiana lub odstawienie leku może pomóc w zaostrzeniu łuszczycy. Jeśli lek nie zadziała, lekarz może zalecić alternatywne leczenie.
Topowe NLPZ mogą być pomocne w przypadku ograniczonej łuszczycy plackowatej. Pomocne są również miejscowe kortykosteroidy lub emolienty. Oprócz tych leków, terapie alternatywne mogą obejmować analogi witaminy D i smołę. U pacjentów z łuszczycą na twarzy może być przepisany lek oszczędzający kortykosteroidy, taki jak pimekrolimus. Inne opcje leczenia mogą obejmować fototerapię miejscową.
NSAID w leczeniu łuszczycy odwróconej mogą być pomocne w opanowaniu objawów i zmniejszeniu bólu. U niektórych pacjentów pożądane jest jednak większe zajęcie skóry, co jest możliwe w przypadku dobrze tolerowanych NLPZ. Panel ekspertów ds. łuszczycy zwołany przez Narodową Fundację Łuszczycy (National Psoriasis Foundation) określił akceptowalną odpowiedź na leczenie u pacjentów z łuszczycą plackowatą po trzech miesiącach. Celem jest osiągnięcie odpowiedzi na poziomie jednego procenta powierzchni ciała w ciągu sześciomiesięcznego okresu leczenia.
Biologics: NLPZ naśladują funkcje układu odpornościowego. Są one wytwarzane z białek, przeciwciał lub komórek. Leki biologiczne są ukierunkowane i mogą powodować mniej skutków ubocznych niż inne metody leczenia. Biologi niosą jednak ze sobą ryzyko supresji układu odpornościowego. U niektórych osób mogą one również wywołać łuszczycę. Niewiele jest dowodów na to, że leki biologiczne powodują łuszczycę.
Terapia biologiczna: Leki z grupy NLPZ są od wielu lat podstawą leczenia łuszczycy. Ostatnie randomizowane badanie wykazało, że metotreksat był znacznie lepszy od cyklosporyny w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej łuszczycy plackowatej u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na ustekinumab. Wykazano również, że lek ten jest bezpieczny, mimo że jest silnym środkiem przeciwzapalnym.
